Normy badawcze
PN-EN 13823+A1:2022 – SBI – „Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Wyroby budowlane, z wyłączeniem podłogowych, poddane oddziaływaniu termicznemu pojedynczego płonącego przedmiotu”. W normie europejskiej podano metodę badania w zakresie reakcji na ogień wyrobów budowlanych – z wyjątkiem podłogowych i wyrobów wymienionych w Decyzji 2000/147/WE – poddanych oddziaływaniu pojedynczego płonącego przedmiotu (SBI).
Próbka do badania składa się z dwóch pionowych skrzydeł tworzących prostokątne naroże. Jest ona poddawana działaniu płomieni z palnika umieszczonego u dołu naroża. Płomienie są uzyskiwane przez spalanie propanu, dającego moc cieplną (30,72,0) kW.
Właściwości próbki określa się przez 20 min. Parametry charakteryzujące wyrób to: wydzielanie ciepła [FIGRA], całkowita ilość wydzielonego ciepła [THR], tempo wydzielania dymu [SMOGRA], całkowita ilość wydzielonego dymu [TSP] boczne (poziome) rozprzestrzenianie płomienia i spadające krople i cząstki.
PN-EN ISO 11925-2:2020 – „Badania reakcji na ogień. Zapalność wyrobów poddawanych bezpośredniemu działaniu płomienia. Część 2: Badania przy działaniu pojedynczego płomienia”. W niniejszej normie opisano metodę badania zapalności wyrobów budowlanych poddawanych bezpośredniemu działaniu małego płomienia, bez udziału promieniowania cieplnego przy pionowej orientacji próbek.
PN-EN ISO 1716:2018-08 „Badania reakcji na ogień wyrobów. Określanie ciepła spalania brutto (wartości kalorycznej)”. Podana norma opisuje metodę określania ciepła spalania materiału. Właściwość określana jest na podstawie spalania próbki materiału w atmosferze tlenu pod ciśnieniem w bombie kalorymetrycznej.
PN-EN ISO 1182:2020 „Badania reakcji na ogień wyrobów. Badanie niepalności”.
Niniejszą metodę opracowano dla materiałów, które przy spalaniu wydzielają minimalną ilość ciepła i nie biorą udziału w rozwoju pożaru. W tym badaniu poddaje się materiały jednorodne lub składniki zasadnicze materiałów niejednorodnych. Test wykonywany jest za pomocą pieca rurowego rozgrzanego do temperatury 750 0C.
PN-EN ISO 60695-11-10 [UL 94] „Stanowisko do badania zagrożenia ogniowego” Badanie odporności na zapalenie materiałów/wyrobów od płomienia palnika o mocy 50W. Przy projektowaniu każdego produktu elektrotechnicznego należy wziąć pod uwagę ryzyko pożaru i potencjalne zagrożenia z nim związane. W związku z tym celem projektowania komponentów, obwodów i produktów, jak również wyboru materiałów, jest zmniejszenie do akceptowalnego poziomu potencjalnego ryzyka pożaru podczas normalnych warunków pracy. W tej części normy określono procedury badań laboratoryjnych w małej skali, mające na celu porównanie zachowania się różnych materiałów stosowanych w wyrobach elektrotechnicznych podczas wystawiania pionowo lub poziomo zorientowanych próbek prętowych na działanie małego źródła zapłonu o nominalnej mocy cieplnej 50W. Ta metoda badawcza określa liniową szybkość spalania lub właściwości samogasnące materiałów.
Niniejsze metody badań mają zastosowanie do materiałów stałych i komórkowych, których gęstość pozorna jest większa niż 250 kg/m3, określona zgodnie z normą ISO 845.
Metoda A jest badaniem poziomego spalania. Metoda B jest pionową próbą spalania.
PN-EN ISO 60695-11-20 [UL 94] „Stanowisko do badania zagrożenia ogniowego” Badanie odporności na zapalenie materiałów/wyrobów od płomienia palnika o mocy 500W.
Niniejsza metoda badania ma zastosowanie wyłącznie do materiałów stałych i komórkowych, których gęstość pozorna jest większa niż 250 kg/m3, określona zgodnie z normą ISO 845. Metody nie stosuje się do materiałów, które ze względu na swoją cienkość kurczą się od przyłożonego płomienia bez zapłonu.
Opisana metoda badawcza zapewnia klasyfikację, która może być stosowana w celu zapewnienia jakości, wstępnej selekcji materiałów składowych wyrobów lub w celu sprawdzenia wymaganej minimalnej klasyfikacji palności materiałów stosowanych w wyrobach końcowych.
Metoda badawcza składa się z dwóch procedur badań laboratoryjnych w małej skali, która ma celu porównanie zachowania się podczas palenia różnych materiałów stosowanych w wyrobach elektrotechnicznych. Próbki w kształcie pionowo zorientowanych prętów lub poziomo zorientowanych płyt wystawione są na działanie źródła zapłonu w postaci małego płomienia o nominalnej mocy 500W. Mamy dwie konfiguracje próbek:
– próbki w kształcie prostokątnych prętów stosuje się do zapalności i zachowania podczas spalania
– próbki w kształcie kwadratowych płyt stosuje się do oceny odporności próbki na przepalenie.
Niniejsza metoda badawcza ma zastosowanie tylko do materiałów, które zostały sklasyfikowane jako V-0 lub V-1 zgodnie z IEC 60695-11-10. Popularnie zwana normą UL.